zondag 31 oktober 2010

Er wordt gewerkt!

Er wordt hard gewerkt aan de Kaiser, er wordt geschuurd, geplamuurd, geslepen en geslepen. De verroeste dorpels en bumpers worden zorgvuldig verwijderd en alles wat los kan wordt losgedraaid. Ze komt er steeds "bloter"uit te zien, gauw nog maar wat foto's gemaakt zoals ze was....


vrijdag 29 oktober 2010

lachuh...

Vanmiddag het idee gekregen om een blokje te rijden met de Kaiser. Hij staat er tenslotte, en starten doet ie ook....Saampjes in de auto gestapt, en starten maar....even de versnellingen uitvogelen, wel even wennen zo'n 3 bak, en ja hoor, langzaam snorren we de oprit af...kreunend de bocht maken -geen stuurbekrachtiging- en zachtjes tuffen we de straat door...gaat lekker! We nemen de eerste straat rechts, en een man op een bouwsteiger kijkt vol verbazing maar met een grote grijns de auto in/na. Wij grijnzen zo mogelijk nog groter terug, wat een lol. Zachtjes schuddend geeft Jo wat meer gas....een zacht gerochel  klinkt....en de auto valt stil...muisstil...ook wij grijnzen even niet meer. Benzine. Zat er wel genoeg benzine in??  Nee dus. Dat wordt duwen. Samen duwen we de 1600 kilo wegende dame aan de kant. Jo haalt een jerrykannetje benzine bij de pomp en de dame snort weer als een tevreden katje. Wat een ervaring; we hebben wel 300 meter afgelegd. Joehoe!

vrijdag 22 oktober 2010

De kaiser komt thuis.

Vandaag de grote dag; Johann is al de hele week ongeduldig, want vandaag komt de Kaiser thuis! De hele garage is opgeruimd om plaats te maken voor de oude dame, en hoe ik nu bij mijn gourmetstellen moet komen is een raadsel...alles staat in-op-elkaar gestouwd. Jo opperde nog het idee een extra schuur in de tuin te bouwen....yeah, right....dan maar niet meer gourmetten :)
Als het goed is arriveerd Jo nu zo'n beetje op het adres in Friesland, samen met Ben heeft hij een oplegger gehuurd om de auto te halen. Zo rond vier uur verwacht ik hem weer thuis. Ik zal foto's maken van de aankomst van de grand old lady, en plaats deze morgen dan weer!

zondag 17 oktober 2010

Kijken in Friesland.

Vandaag vroeg uit de veren voor een zondag, maar het is voor een goed doel: We gaan de Kaiser bezichtigen!
Na de nodige koffie en peuken vertrekken we om 9.15 richting Friesland, de tomtom startklaar. Het is rustig op de weg, en Johann zijn voet ligt zwaar op het gaspedaal, maar het schiet wel lekker op zo. Na zo'n  2 en een half uur zijn we op plaats van bestemming en nadat we eerst op nummer 31 aanbelde waar een zeer verbaasde mevrouw geen idee had over welke oldtimer we het hadden -volgende keer stel ik de tomtom dus weer in, en niet Jo-  konden we eindelijk de oprit oprijden van de verkoper van onze misschien wel nieuwe oude auto. Vriendelijk man en zoon op toffe houten klompen, - dacht dat alleen toeristen die nog kochten-, ons mee namen  naar de schuur waar de Kaiser naar ons stond te lonken. Wat een beauty. Geschaafd, gerimpeld en hier en daar wat roestig stond ze daar naast glimmende grotere Amerikanen, maar ze hield zich kranig. Kofferbak en motorkap gaan open en we zien dat de originele krik in originele zak in de kofferbak ligt. Al 63 jaar. Reserveband ligt er ook. De verkoper geeft een uitgebreide beschrijving van de auto, waar hij vandaan komt, wat er moet gebeuren. Nieuw is hij ooit gekocht door een verzamelaar in Portugal. De oude verzamelaar is inmiddels overleden en zijn zoon verkoopt langzaam zijn verzameling. Hij staat al 7 jaar hier in Friesland, maar de verkoper heeft geen tijd meer voor hem, drukdruk, en familie omstandigheden. Er rijd voorzover hij weet geen andere Kaiser special rond in Nederland, dus we hebben een leuke unieke wagen. Er zit laswerk aan de auto, maar dat wisten we. Vanbinnen ziet hij er gaaf uit, de originele bekleding is nog in perfecte staat, geen scheuren, maar kan wel een soppie gebruiken. De motor wordt gestart en een gemoedelijk geronk komt onder de motorkap vandaan, klinkt goed. Aan de buitenkant is verkoper ooit begonnen, er is al volop geschuurd, wat als resultaat doffe, bruine plekken in zijn bordeauxrode jasje geeft. We zijn nog steeds verliefd. We twijfelen niet en de koop is gesloten. We betalen 300 euro aan en spreken af de auto vrijdag op te halen. Dat wordt een lang weekie wachten. Maar we moeten een oplegger of iets dergelijks regelen, we willen geen risico nemen de auto zover naar huis te rijden. We krijgen de autopapieren mee zodat we hem voor vrijdag kunnen overschrijven. We hebben een oldtimer!! Om 16.00uur rijden we Spijk weer in, en we hebben het onderweg alleen maar over onze oldtimer gehad, natuurlijk.




Het begin.

Hoe het begon.
We hadden een motor, een cotumized Honda Shadow, prachtig ding.
Probleem was alleen dat met 3 kleine kids over de vloer, het gebruik van de motor beperkt was tot het van en naar de shop rijden was,- 1 kilometer- en van dagjes weg en lekker toeren geen sprake was, 5 personen op 1 motor proppen ging echt niet, we hebben het geprobeert. Wat dan? Omdat we gek zijn van oude dingen, dus ook auto's, bedachten we dat een oldtimer wel een goede optie zou zijn, en gingen naarstig op zoek, je weet wel, marktplaats, websites, etc. Alleen het budget was niet al te groot, dus vielen vele mooie, grote Amerikanen af. 3000 euro was het max wat we eraan uit konden geven dus je begrijpt, heel goed zoeken. Tot we een advertentie op, jawel, marktplaats zagen staan.
Een Kaiser special uit 1947.

Een watte??? Juist, dat dachten wij ook. Maar we vonden hem wel erg mooi, de rondingen, het bolle neusje, het robuuste uiterlijk.En binnen het budget, niet geheel onbelangrijk. Wel 30 keer de advertentie gekeken, het Internet doorgespit om te kijken wat voor een auto het nou precies was. Zullen we bellen? Ja, we bellen. Voor de grap zei ik nog, "zul je zien dattie ergens in Friesland staat" en ja hoor, hij stond in Friesland, oef. Vrijdagavond gebeld, er werd niet opgenomen. Een uurtje later zaten we met vrienden lekker aan de sushi toen de telefoon ging...Het was Friesland. Er zou zaterdag een bezichtiging zijn van een andere geintreseerde, maar de man had er een hard hoofd in dat die zou komen. Zaterdag avond moesten we maar even terugbellen om te kijken of de auto er nog was. kut. We hadden de auto eigenlijk al een beetje in ons hart gesloten, en hoopte dus heel hard dat die ander zijn been zou breken. Of erger. (grapje) Zaterdagavond bellen we weer. De auto is niet verkocht! YEAH! Wij blij. Of we morgen langs mogen komen, om te kijken. Dat mag, maar wel voor 12 uur, want in Frieland eten ze om 12 uur, en daarna gaan ze bij familie op bezoek, zo gaat dat, iedere zondag. Respect, tuurlijk komen we voor twaalven, no problem.
Spannend!